Detachering personeel buitenland

De hoofdregel in het internationale belastingrecht is dat inkomsten uit dienstbetrekking belast zijn waar de werkzaamheden daadwerkelijk worden verricht (art. 15(1) OESO 2010) Gebaseerd op OESO 15(2) 2010 is de werknemer die buiten de woonstaat werkt niettemin slechts in de woonstaat belast, indien cumulatief de volgende voorwaarden zijn vervuld:

• de werknemer is in een periode van twaalf maanden, welke periode in het belastingjaar in kwestie aanvangt of eindigt, niet langer dan 183 dagen aanwezig in de werkstaat;
• de beloning wordt gedragen door of namens een werkgever die niet in de werkstaat is gevestigd;
• de beloning komt niet ten laste van een vaste inrichting van de werkgever in de werkstaat.

Indien achteraf blijkt dat een werknemer meer dan 183 dagen in het buitenland heeft gewerkt, dient er contact gezocht te worden met de betreffend fiscale autoriteiten van het werkland. Dit om naheffingsaanslagen te voorkomen in het buitenland. MFFA Belastingadvies beschikt over een ruim netwerk van buitenlandse belastingadviseurs die bij kunnen staan.

Bij een salaris splitsing (salary split) is een werknemer in dienst van verschillende werkgevers in verschillende landen en is het  salaris als het ware gesplitst via de payroll. Geprofiteerd zou kunnen worden van de tarief opstapjes in verschillende landen, dit hangt uiteraard af van de persoonlijke omstandigheden. De keerzijde is dat bij een salary split wel aangifte gedaan moeten worden in meerdere  landen. Te denken valt aan loonbelasting, inkomstenbelasting en vennootschapsbelasting. Een veel voorkomende fout die gemaakt wordt is dat er voorkoming dubbele belasting wordt geclaimd in Nederland terwijl er geen buitenlandse inkomsten zijn aangegeven. De Belastingdienst let hier zeer goed op.

Salary split voorwaarden
Voor een salary split gelden de volgende voorwaarden:
1. de werknemer moet zich richten naar de instructies van de andere vennootschap;
2. de resultaten van zijn werk moeten voor rekening en risico van de andere vennootschap zijn; en
3. de loonkosten moeten geïndividualiseerd aan de andere vennootschap worden door belast.

Bij internationale uitzending van personeel is het raadzaam om de uitgezonden werknemers op loonlijst te zetten waar hij materieel in dienst is. Dit voorkomt fiscale problemen met het land waar men te werk gesteld wordt. Dit wordt ook wel het materiële werkgevers begrip genoemd. Niet doorslaggevend is het feit dat een werknemer ergens formeel op loonlijst staat. Voor de belastingheffing is doorslaggevend waar de werknemer onder gezag staat. Als hij enige tijd naar een andere concernmaatschappij gaat, zal daar vaak een gezagsverhouding ontstaan met dat concernonderdeel. Inhouding van loonbelasting dient dan plaats te vinden waar de andere concernmaatschappij is gevestigd.

Wij merken op dat steeds meer buitenlandse fiscale autoriteiten landen dit materiële werkgeversbegrip hanteren. Dit zorgt voor een beperking van flexibiliteit voor kortstondige internationale uitzendingen in concernverband, omdat er onmiddellijk een verloning moet plaatsvinden.

Als werknemers tijdelijk in het buitenland gaan werken is het handig om verzekerd te blijven in Nederland voor de sociale zekerheid. Hiervoor kan een A1 verklaring worden aangevraagd. Dit kan online bij de sociale verzekering bank (SVB). Werknemers blijven verzekerd in Nederland indien:

• de werknemer bij u in dienst blijft en u het loon doorbetaalt;
• de sociale verzekeringspremies aan de Belastingdienst afdraagt;
• de werknemer de nationaliteit heeft van een land van de EU / EER
• de werknemer in een land van de EU of de EER of een verdragsland gaat werken.

Bovenstaande geldt als er tijdelijk personeel aangetrokken wordt uit het buitenland en als personeel uitgezonden wordt. Tevens gelden de regels voor zelfstandigen die in Nederland een bedrijf hebben en naar het buitenland gaan.